In onze reeks What the faq (= veelgestelde vragen) reageren we op opmerkingen en vragen die we dikwijls horen of lezen over dik zijn.
Deze keer:
"Skinny shaming is net zo erg als fat shaming"
Body shaming is altijd fout. In onze maatschappij gebeurt fat shaming alleen wel op een ander niveau dan thin shaming. De twee kunnen daardoor niet zomaar met elkaar vergeleken worden.
Het schoonheidsideaal in onze maatschappij is onbereikbaar. Onze lichamen zijn dan ook nooit goed genoeg en er is altijd wel iets wat we kunnen ‘verbeteren’. Ook dunne mensen hebben hier last van en krijgen daardoor opmerkingen over hun lichaam.
Het is nooit ok dat mensen opmerkingen geven over je lichaam en je daarmee proberen te kwetsen. Zowel dunne als dikke mensen krijgen dit soort opmerkingen en kunnen daardoor een laag zelfbeeld hebben. Skinny shaming en fat shaming zijn daarom fout op alle vlakken.
Extra discriminatie
Voor dikke mensen komt daar ook nog eens bij dat ze effectief gediscrimineerd worden in onze maatschappij. Naast kwetsende opmerkingen van andere mensen, krijgen ze ook op systemisch niveau de boodschap dat ze niet goed genoeg zijn.
Bijvoorbeeld wanneer we uitgesloten worden van medische behandelingen op basis van BMI, wanneer we letterlijk niet passen in openbare plaatsen zoals de bus of het theater, en wanneer we elke week omschreven worden als ‘de obesitasepidemie’.
Dunne mensen ervaren die gewichtsdiscriminatie niet. Bij dikke mensen komt er dus nog een extra niveau bij, waardoor skinny shaming in onze maatschappij niet hetzelfde is als fat shaming.
Dat betekent overigens niet dat dikke mensen “meer recht hebben op het podium van zielig”, zoals iemand het ooit omschreef. Het gaat er niet om wie de meeste ellende ervaart. Maar het is nu eenmaal zo dat dikke en dunne mensen niet gelijkwaardig zijn in onze maatschappij en dat is belangrijk om te onthouden in een gesprek over body shaming.